Met die woorden probeerde mijn collega mij te overtuigen om mij ook eens aan yoga te wagen.
Ik bleef echter een beetje weigerachtig: zou ik daar wel tijd genoeg voor hebben?, zou dat allemaal niet te traag gaan voor mij (mensen die mij goed kennen, weten dat ik graag heb dat de zaken avanceren)?, zou ik wel lenig genoeg zijn?, etcetera, etcetera.
Na wat research besloot ik het toch een kans te geven. De eerste lessen waren wat aarzelend, maar na enige tijd begon ik de positieve effecten na een yogales te voelen: ik sliep veel beter, ik was helemaal relax na een yogasessie, de mallemolen in mijn hoofd werd even 'on hold' gezet en de vervelende rugpijn waar ik vaak last van heb, verminderde zowaar.
U begrijpt dus: ik ben ondertussen helemaal 'into yoga' en na een half jaar gezeul met mijn matje werd het tijd om een deftige yogabag te naaien (alle redenen zijn goed om iets te naaien, nietwaar?).
Mijn keuze viel op de Ida II uit het boek 'mijn tas': aan de binnenkant groot genoeg voor een kussentje, een flesje water en mijn telefoon en aan de buitenkant plaats om mijn matje op te bergen.
Bijkomend voordeel is dat de tas ook gewoon heel handig is voor een dagje strand, waarbij het yogamatje dan gewoon kan plaatsmaken voor een zachte strandhanddoek (je ziet: ik ben een praktische vrouw).
de binnenkant is een fris veritas-stofje |
ruim plaats genoeg voor een kussentje |
aan de ene buitenkant is er een praktisch opbergvak |
en aan de andere buitenkant is er plaats voor mijn yogamatje! |
Lieve groet,
Victorine